نیکلاس مادورو رئیس جمهور فعلی ونزوئلاست. او متولد ۲۳ نوامبر ۱۹۶۲ و یکی از سیاستمداران جنبش سوسیالیستی کشور است. پیشینه او شامل فعالیت به عنوان وزیر امور خارجه (۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳) و معاون اول رئیس جمهور قبل از دستیابی به این مقام در سال ۲۰۱۳ پس از مرگ هوگو چاوز است.

به عنوان رئیس جمهور، مادورو مسئول امور اجرایی کشور است. وی بر سیاست اقتصادی، انرژی، و امور بین‌المللی تمرکز دارد؛ او تلاش برای تثبیت اقتصاد در بحبوحه تحریم‌ها و تلاش برای حفظ کنترل دولت بر صنعت نفت را در دستور کار دارد.

بعد از مرگ هوگو چاوز در سال ۲۰۱۳، مادورو در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری به پیروزی رسید. رقبای اصلی او هنریک کاپریلس و انریکه ماریا بودند. سپس در سال ۲۰۱۸، وی در یک انتخابات بحث‌برانگیز با ادعای تقلب توسط مخالفان دوباره انتخاب شد.

عمده مناقشات شامل گزارش‌هایی درباره نقض حقوق بشر، سرکوب مخالفان سیاسی و دستکاری در انتخابات بر اساس ادعای گروه‌های بین‌المللی است. علاوه بر این، اقتصاد ونزوئلا تحت حکومت او دچار تورم شدید و کمبود گسترده کالاهای اساسی شده.

مادورو یک برنامه سوسیالیستی را دنبال می‌کند که از ملی‌سازی صنایع کلیدی مانند نفت و معدنی حمایت می‌کند. اجرای طرح‌هایی مانند ارز دیجیتال ملی برای کنترل تورم و اعمال تنظیم قیمت‌های دولتی باعث افزایش تنش اقتصادی و عدم تعادل بازار شده.

تحریم‌ها توسط ایالات متحده و متحدانش در پاسخ به نقض حقوق بشر و مشکلات دموکراسی اعمال شده است. این شامل محدودیت در صادرات نفت و انجماد دارایی‌هاست که منجر به کاهش درآمدهای نفتی، تشدید فقر و مهاجرت گسترده ونزوئلایی‌ها شده.

مادورو روابط نزدیکی با روسیه و چین برای حمایت مالی و نظامی برقرار کرده است؛ به عنوان مثال، روسیه تسلیحات و وام‌ها ارائه می‌دهد. کوبا نیز یک متحد تاریخی در زمینه مشاوره سیاسی و پزشکی است. این روابط به دنبال کاهش فشارهای آمریکا و تقویت جایگاه منطقه‌ای ونزوئلا صورت می‌گیرد.

در انتخابات ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰، مخالفان، دولت را به سرکوب و تقلب متهم کردند. دولت برای مقابله از قوانین سختگیرانه نظارتی و استفاده از نیروهای امنیتی بهره برد. این منجر به تحریم‌های بیشتر غرب و مشروعیت جهانی اندک ریاست جمهوری او شده.

دولت او برنامه‌هایی مانند توزیع سبد کالا و کمک‌های خارجی را پیاده کرد. با این وجود، ادعاهای زیادی وجود دارد که کمک‌رسانی به سیاست حزبی گره خورده و بحران غذایی و سلامت عمومی همچنان شدید است.

او متولد کاراکاس و از خانواده ای با ریشه های کارگری است. همسر فعلی او سیلیا فلورس، سیاستمدار و معاون اول سابق است؛ این رابطه قدرت سیاسی و پیچیدگی در تصمیم‌گیری دولت را نشان می دهد.